در طی چهار دهه از تشکیل دولت جمهوری اسلامی ایران، آنچه تا کنون بر سر شهروندان مسیحی آمده است، سرکوب و
فشار و زندان بوده است و ایران را در رتبه بدترین کشورها از لحاظ نقض حق آزادی دین و عقیده قرارداده است و در اغلب موارد این شهروندان بدون حکم احضاریه و یا حکم بازداشت به صورت کاملا غافلگیرانه مانند یورش بردن به منازلشان دستگیر میشوند و در زمان بازداشت نیز حتی اجازه اینکه وکیل داشته باشند هم ندارند.
یکی از روشهای دولت در رابطه با نحوه پرونده سازی این نوکیشان اتهاماتی نظیر اقدام علیه امنیت ملی و تشویش اذهان عمومی، جاسوسی و .. باضافه تبصره وماده های مبهم قانونی میباشد که توانسته است ازاین طریق هم حساسیتهای بین المللی را کم کند و هم وکلای این افراد را دچار سرگردانی در اتهامات ابزاری نماید.
در اینگونه بازداشتها به نوع عقیده و دین این افراد اشاره نمیگردد و زندانیان عقیدتی، امنیتی خوانده میشوند.
علاوه براین موارد، شهروندان مسحیی در زمان بازداشت بارها وبارها مورد شکنجه های روحی و فیزیکی قرار میگیرند و برای ایجاد رعب و وحشت، اخبار و یا شایعات را از طرف خانواده هایشان به آنها گزارش میدهند زیرا آنها از داشتن ارتباط با خانواده هایشان محروم هستند. در طی ماههای گذشته چند تن از نوکیشان مسیحی که در سال گذشته دستگیر شده بودند به ١٣ سال حبس به دلیل حضور درجلسات کلیسای خانگی و ترویج مسیحیت صهیونیستی واقدام علیه امنیت ملی محکوم شدند.
در واقع آمار بدست آمده از کسانی است که گزارش دستگیریشان رسما اعلام شده و گر نه تعداد قابل توجهی بازداشت شده اند که اطلاعی ازآنها در دست نیست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر